BÖLÜM 3 – MAHKÛM
Zihnimin terk ettiği yere yeniden uğraması ne kadar zaman aldı bilmiyordum. Gözlerimi açtığımda beklediğim bazı şeyler vardı; cehennem meleklerini, sönmeyen ateşi...
İçimden usulca yayılan korkunun tadını damağımda hissedebiliyordum. Damarlarımda akan kan gittikçe hızlanıyor, iki şakağımın arasına keskin bir zonklamaya sebep oluyordu. Korunma dürtüm çelimsiz vücudumu...
Adımlarım, bitap düşen aciz bedenim kadar ağır bir hale bürünürken adrenalin damarlarımın içinde adeta çağlayan bir şelale gibi akıyor, kanıma karışıyordu. Kürek kemiklerimin arasından...
